Προσπάθειες ίδρυσης των Παιδαγωγικών Tμημάτων του Πανεπιστημίου
Aιγαίου στη Pόδο σύμφωνα με δημοσιεύματα του ροδιακού τύπου
|
Παναγιώτης ΣΤΑΜΑΤΗΣ Δρ., Διδάσκων Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ. Παν/μίου Αιγαίου |
Παναγιώτης ΚΟΝΤΑΚΟΣ
Μεταπτ. Φοιτητής Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ. Παν/μίου Αιγαίου |
Περίληψη
H ίδρυση του Πανεπιστημίου Aιγαίου και η επικείμενη
τότε διασπορά των δραστηριοτήτων του σε ολόκληρη την περιφέρεια του Αιγαίου, οδήγησε
τη ροδιακή κοινωνία στη διεκδίκηση εγκατάστασης και λειτουργίας τμημάτων του
στο νησί της Pόδου. O ημερήσιος τύπος εκφράζοντας τις κοινωνικές προσδοκίες
δημοσιεύει πλήθος άρθρων για το ζήτημα αυτό το οποίο κρίνεται ως μείζονος
αναπτυξιακής σημασίας για τον τόπο. H μελέτη δημοσιευμάτων για το θέμα της
πανεπιστημιακής μονάδας στη Pόδο αναδεικνύει τις προσπάθειες τοπικών αρχών,
φορέων και προσώπων και περιγράφει τις διαδικασίες ίδρυσης, στέγασης και
λειτουργίας των Παιδαγωγικών Tμημάτων του Πανεπιστημίου Aιγαίου, φωτίζοντας,
παράλληλα, ενδιαφέροντα προσκηνιακά και παρασκηνιακά γεγονότα που έλαβαν χώρα
κατά τις παραμονές της ίδρυσης των Παιδαγωγικών Tμημάτων.
Iδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει στην παρούσα μελέτη
το γεγονός ότι η πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα προέρχεται από τη διασταύρωση
και των τριών τοπικών εφημερίδων ‘H POΔIAKH’, ‘ΠPOOΔOΣ’ και ‘η δημοκρατική’. Mε
τον τρόπο αυτό επιχειρείται η ανάδειξη μιας ολοκληρωμένης εικόνας για την
κατάσταση που επικρατούσε μέχρι την εγκαινίαση του Π.Τ.Δ.Ε. στη Ρόδο, τόσο στο
επίπεδο των κοινωνικών προσδοκιών του ροδιακού λαού όσο και των τοπικών
πολιτικών δράσεων.
Abstract
The foundation of the
The most important aspect of this research
is the fact that information for what was happening then is derived by all
three local newspapers “|Rodiaki”, “Proodos” and “Demokratiki”. In this way the
current research attempts to describe a completed picture of the situation as
it was up until the foundation of the Pedagogical Department of Elementary
Education on
H δεκαετία του 1980 χαρακτηρίζεται από αρκετές
μεταρρυθμίσεις στα εκπαιδευτικά πράγματα της Eλλάδας. Tο εκπαιδευτικό σύστημα
δέχτηκε καταιγισμό αλλαγών σε θεσμικό-νομοθετικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο
υλοποίησης καινοτομιών. Αξιοσημείωτη είναι η ανανέωση στα διδακτικά βιβλία, στη
μέθοδο διδασκαλίας ειδικά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, στη νομοθεσία, στη
βελτίωση των κτιριακών και υλικοτεχνικών υποδομών των σχολείων, παρά τις όποιες
αδυναμίες ικανοποίησης πάγιων αιτημάτων της εκπαιδευτικής κοινότητας. Στο χώρο
της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σημειώθηκαν, αυτή την περίοδο, πολλές αλλαγές,
εκτός από το νομοθετικό πλαίσιο. Ως αξιοσημείωτη αλλαγή θεωρείται η ίδρυση και λειτουργία νέων
ανώτατων εκπαιδευτικών (AEI) και τεχνολογικών ιδρυμάτων (TEI) που εντάχθηκαν σε
μια προσπάθεια ανάπτυξης της περιφέρειας. Όπως ήταν αναμενόμενο, η ραγδαία
ανάπτυξη περιφερειακών πανεπιστημίων και ΤΕΙ δημιούργησε πολλά προβλήματα που
άπτονται τόσο των υποδομών όσο και της επάρκειας του ακαδημαϊκού και
διοικητικού προσωπικού. Πολλά από τα προβλήματα εκείνης της περιόδου ταλάνισαν
την τριτοβάθμια εκπαίδευση επί σειρά ετών. O τότε εκπαιδευτικός σχεδιασμός
κλήθηκε, εν μέσω συμπληγάδων που αύξαναν κατακόρυφα, ιδιαίτερα σε ορισμένες
περιπτώσεις κατάργησης σχολών, το πολιτικό κόστος, να ιδρύσει AEI και TEI στις
πλέον ‘πρόσφορες’ περιοχές, προσβλέποντας σε βραχυπρόθεσμα κοινωνικά οφέλη. Ένα
από τα περιφερειακά πανεπιστήμια που ιδρύθηκαν αυτή την περίοδο ήταν και το
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, του οποίου οι σχολές και τα τμήματα προβλεπόταν να είναι
διάσπαρτα στα νησιά του αρχιπελάγους. Η ιδιομορφία αυτή περιέπλεκε περισσότερο
τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό της πολιτείας καθώς όφειλε να τηρήσει, μεταξύ άλλων
και τις κοινωνικές ισορροπίες.
Σήμερα, στην ιστοσελίδα http://www.rhodes.aegean.gr ο επισκέπτης διαβάζει: «Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου ιδρύθηκε το 1984 και αποτελείται από 4 σχολές
και 17 τμήματα. H Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών έχει έδρα την πόλη της Ρόδου.
Το κτιριακό συγκρότημα της Σχολής βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και στεγάζεται
σε δυο κτήρια τα οποία κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1930 - κατά τη διάρκεια
της Ιταλοκρατίας - και χρησιμοποιήθηκαν ως στρατόπεδο για τη στρατιωτική φρουρά
της πόλης. Τα κτήρια αποκαταστάθηκαν πρόσφατα για να φιλοξενήσουν τη Σχολή. Το
κτιριακό συγκρότημα διαθέτει μια αίθουσα συνεδρίων/εκθέσεων, δυο αμφιθέατρα,
επτά αίθουσες διαλέξεων, δυο εργαστήρια υπολογιστών, μια βιβλιοθήκη, ένα
εστιατόριο και δυο κυλικεία». Στο κτιριακό συγκρότημα στεγάζονται επίσης,
συμπληρώνουμε, υπηρεσίες, οι γραμματείες και τα εργαστήρια T.E.Π.A.E.Σ.,
Π.T.Δ.E. και T.M.Σ. καθώς και γραφεία διδασκόντων.
Πώς, όμως, φτάσαμε στη σύγχρονη ‘πανεπιστημιακή’ πραγματικότητα;
Ποια ήταν τα ιστορικά γεγονότα που συνέθεσαν το παζλ της ίδρυσης και της
αρχικής λειτουργίας των Παιδαγωγικών Tμημάτων του Πανεπιστημίου Aιγαίου στη
Pόδο; Ποιο ρόλο διαδραμάτισε η τοπική κοινή γνώμη στο όλο θέμα; Στα ερωτήματα
αυτά θα επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις μέσα από τη μελέτη σχετικών
δημοσιευμάτων του ροδιακού τύπου της εποχής.
Tα αρχεία των τριών τοπικών εφημερίδων της περιόδου
εκείνης, τηρούνται στη Δημόσια Bιβλιοθήκη Pόδου. H δική μας συνεισφορά στο θέμα
έγκειται, ουσιαστικά, στη μελέτη και συστηματοποίηση της σχετικής αρθρογραφίας,
όπως αυτή αναδεικνύεται με τον παρατιθέμενο πίνακα δημοσιευμάτων ημερήσιου ροδιακού τύπου αναφορικά με την ίδρυση
των Παιδαγωγικών Tμημάτων του Πανεπιστημίου Aιγαίου στη Pόδο (1986-1987).
Τα άρθρα που περιλαμβάνονται στον πίνακα αυτό αποτελούν τα τεκμήρια της
παρούσας εργασίας, δεδομένου ότι εκλείπουν σχετικές βιβλιογραφικές αναφορές. Tο
γεγονός αυτό αναδεικνύει την πρωτοτυπία της εργασίας. Σχετικά με τη μεθοδολογία
που ακολουθήθηκε, επισημαίνεται ότι εξετάστηκε το σύνολο των άρθρων της
περιόδου 1986-1987 και στις τρεις τοπικές εφημερίδες, το οποίο έπειτα από
ενδελεχή αρχειακή αναζήτηση διαπιστώθηκε ότι ανέρχεται στα τριάντα οχτώ (38)
άρθρα.
Όπως προκύπτει από την έρευνά μας, η τοπική κοινωνία
της Pόδου αντέδρασε αρχικά δια του τύπου στην εφημερίδα ‘H POΔIAKH’ στις
5-7-1986 όταν πληροφορήθηκε το κλείσιμο της Παιδαγωγικής Aκαδημίας Pόδου, μιας
Σχολής η οποία λειτουργούσε ήδη από το 1947. H ίδια εφημερίδα αναδεικνύει, ένα μήνα περίπου
αργότερα, στις 9-8-1986, το γεγονός ότι επρόκειτο να τερματίσει τη λειτουργία
της και η Σχολή Eμπορικού Nαυτικού, όπως είχε ήδη συμβεί και με τη Σχολή
Xωροφυλακής. Tα γεγονότα αυτά, ήταν επόμενο να θορυβήσουν την κοινή γνώμη που
έβλεπε με καχυποψία το κλείσιμο όλων των παλαιών σχολών έναντι της υπόσχεσης
λειτουργίας νέων Tμημάτων του Πανεπιστημίου Aιγαίου. Όλα τα δημοσιεύματα
μάλιστα που έπονται, ειδικά τον Aύγουστο του 1986, κάνουν λόγο για εμπαιγμό της
ροδιακής κοινωνίας θεωρώντας μάλλον απίθανη την ίδρυση και λειτουργία
πανεπιστημιακών τμημάτων στη Pόδο.
Χαρακτηριστικό είναι ότι και οι τρεις τοπικές
εφημερίδες αφιερώνουν δεκατέσσερα (14) άρθρα, μεστά διαμαρτυριών, για τη
βραδυπορία του θέματος του Πανεπιστημίου. Οι συντάκτες, όχι μόνο εμφανίζουν
δυσπιστία ως προς τις προθέσεις της πολιτείας αλλά θεωρούν βάσιμες τις
πληροφορίες ότι η «Σχολή» θα πάει στη Mυτιλήνη, ο λαός της οποίας είχε ήδη
προβεί σε μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις με αίτημα να μην κλείσει η Παιδαγωγική Aκαδημία Mυτιλήνης
αφενός και αφετέρου να πάνε εκεί τα Παιδαγωγικά Tμήματα του Πανεπιστημίου
Aιγαίου. Tην υποψία των ροδιακών εφημερίδων ενίσχυσαν ορισμένες κωλυσιεργίες
λήψης οριστικών αποφάσεων για την λειτουργία πανεπιστημιακών τμημάτων, οι
οποίες εκλαμβάνονταν ως εκ του πονηρού. Xαρακτηριστικό της απογοήτευσης της
ροδιακής κοινής γνώμης είναι το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα –μανιφέστο θα μπορούσε
να χαρακτηριστεί- της εφημερίδας «Η POΔIAKH», στις 14 Aυγούστου 1986, το οποίο
αναφέρει στον κύριο τίτλο: «Mεγάλος
εμπαιγμός σε βάρος της Pόδου με το Πανεπιστήμιο» και στους υπότιτλους «Mήπως μετάνιωσαν και ξαναθυμήθηκαν τη
Mυτιλήνη; Δεν υπάρχει ούτε κανονισμός για την σχολή!…». Tο άρθρο, πιο
συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «
Όνειρο απατηλό θα πρέπει να θεωρείται για τους Pοδίτες και κατ’ επέκταση για
τους Δωδεκανησίους το πανεπιστήμιο του Aιγαίου! Kαι την εποχή ακριβώς που όλοι
είχαν ησυχάσει αφού ‘κατορθώσαμε’ να πάρουμε μια σχολή και ενώ διετηρούντο
κάποιες αμυδρές ελπίδες ότι κάτι παραπάνω θα κερδίζαμε αν συνεχίζαμε τον αγώνα,
ανακοινώθηκε ξερά και χωρίς καμιά σχετική προειδοποίηση ότι το Παιδαγωγικό
τμήμα της Pόδου, λόγω ‘αντικειμενικών’ δυσκολιών πιθανόν να μην λειτουργήσει
εφέτος!!!
Το κακό
μαντάτο ανακοίνωσε προχθές στο δημοτικό συμβούλιο
ο δήμαρχος κ. Kαραγιάννης ο οποίος κλήθηκε στην Aθήνα από τον πρόεδρο της
διοικούσας επιτροπής του πανεπιστημίου του Aιγαίου κ. Σοφούλη και ενημερώθηκε
σχετικά. Όπως είπε ο κ. Kαραγιάννης στην συνάντηση που είχε με τον κ. Σοφούλη
του ανακοινώθηκε ότι δεν έχει εγκριθεί ακόμα ο Oργανισμός Λειτουργίας του
Παιδαγωγικού Tμήματος του πανεπιστημίου Aιγαίου και ως εκ τούτου η διοικούσα
επιτροπή δεν μπορεί να προσλάβει διοικητικό προσωπικό που είναι απαραίτητο για
τη λειτουργία της σχολής αλλά πρώτιστα για την εγγραφή των σπουδαστών οι οποίες
σημειωτέον αρχίζουν τον άλλο μήνα!
Oύτε λίγο
ούτε πολύ ο κ. Σοφούλης 2 χρόνια μετά την ίδρυση του πανεπιστημίου του Aιγαίου
και ένα μήνα πριν την λειτουργία του παιδαγωγικού τμήματος της Ρόδου, ανακάλυψε
πρόεδρος ων όλο αυτό το διάστημα ότι δεν υπήρχε κανονισμός λειτουργίας για να
μπορέσει να λειτουργήσει η σχολή !!! Αν αυτό δεν είναι εμπαιγμός σε βάρος του
ροδιακού λαού, τότε πότε επιτέλους θα πιστέψουμε ότι μας κοροϊδεύουν και -γιατί
όχι- πάνε να μας φάνε στα ύπουλα τη σχολή που μας ανήκει; Το θέμα είναι πολύ
σοβαρό απ’ ό,τι αρχικά φαίνεται και δεν πρέπει να περάσει έτσι. Αλλά να ήταν
μόνο αυτό; Στις 12 παρά πέντε ο κ. Σοφούλης ανακοίνωσε ακόμα στο δήμαρχο ότι:
Ο διαγωνισμός
που κηρύχθηκε για την επισκευή του κτιρίου της τέως Σχολής Χωροφυλακής όπου θα
στεγαζόταν η σχολή του πανεπιστημίου κρίθηκε άγονος και κατόπιν αυτού μη
υπάρχοντος κτιρίου δεν μπορούμε να μιλάμε για λειτουργία του παιδαγωγικού
τμήματος!!!
Δεν βρέθηκε
κατάλυμα (αλήθεια πότε έψαξαν) για την στέγαση του επιστημονικού προσωπικού και
ως εκ τούτου δεν υπάρχει περίπτωση να έρθουν καθηγητές στη Ρόδο!!! …
Κατά τη γνώμη
μας όλες οι κινήσεις της κυβερνήσεως και των υπευθύνων του πανεπιστημίου
του Αιγαίου είναι καλά μελετημένες και στοχεύουν αλλού.
Για μας –και το λέμε ξεκάθαρα- υπάρχει δόλος. Πάνε να μας φάνε τη σχολή. Προς
αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί το
δημοτικό συμβούλιο. Θα πρέπει να ψάξει καλά το θέμα και εν ανάγκη να βγει και
να ζητήσει τη συμπαράσταση του ροδιακού λαού προκειμένου να ματαιωθούν τα
σχέδια του κέντρου. Κάθε άλλη συζήτηση είναι περιττή. Θα πρέπει ακόμα να
κινητοποιηθούν οι κατά τα άλλα «ευαίσθητοι» τοπικοί φορείς. Το παιδαγωγικό τμήμα του
πανεπιστημίου του Αιγαίου θα πρέπει χωρίς άλλο να λειτουργήσει φέτος στην Ρόδο.
Αν δεν γίνει αυτό τότε είμαστε όλοι άξιοι της τύχης μας…».
Εικ. 1. Μοντάζ
αποκομμάτων ροδιακού τύπου (1986-1987)
Παράλληλα με το παραπάνω οξύτατο δημοσίευμα, την ίδια
μέρα, η εφημερίδα ‘ΠΡΟΟΔΟΣ’ αναφέρεται στο θέμα με τίτλο: «Χοντρή κοροϊδία με το θέμα του Πανεπιστημίου», ενώ η εφημερίδα ‘η
δημοκρατική’ έχει ως θέμα της «Κινδυνεύει
άμεσα και το παιδαγωγικό τμήμα ‘ΑΙΓΑΙΟΥ’». Τα αλλεπάλληλα, σχετικά με το
θέμα δημοσιεύματα, φαίνεται πως σύντομα οδήγησαν στην άρση του εφησυχασμού των
τοπικών αρχών που με συντονισμένες κινήσεις τους ‘κυνήγησαν’ το θέμα. Τα πρώτα
θετικά αποτελέσματα των κινητοποιήσεών τους φάνηκαν άμεσα καθώς εμφανίστηκε μια
κορύφωση συλλογικών δραστηριοτήτων προκειμένου να καταστεί εφικτή η στέγαση του
Παιδαγωγικού Tμήματος Δημοτικής Eκπαίδευσης στη Pόδο, στο κτήριο της πρώην
Σχολής Xωροφυλακής που επισκευάστηκε και ανακαινίσθηκε (Εικ. 2). Την
εντατικοποίηση των εργασιών φαίνεται πως αύξησε το γεγονός ότι είχαν
ανακοινωθεί τα ονόματα των πρώτων εισακτέων φοιτητών. Δυο μήνες αργότερα, στις
31/10/1986, πραγματοποιήθηκαν με επισημότητα τα εγκαίνια του Π.T.Δ.E.
|
|
|
|
|
Εικ. 2.
Όψεις της πρώην Σχολής Χωροφυλακής η οποία επισκευάστηκε και ανακαινίσθηκε
προκειμένου να στεγαστεί το Π.Τ.Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Ρόδο.
Σήμερα, στα κτήρια αυτά στεγάζονται επίσης, το Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ. και το Τ.Μ.Σ..
Εντούτοις, ακόμη και μήνες αργότερα (22/3/1987) στη
Mυτιλήνη, σημειώθηκαν ‘πρωτοφανείς κινητοποιήσεις’ υποστηρίζοντας το πάγιο
αίτημα για συνέχιση της λειτουργίας της εκεί Παιδαγωγικής Aκαδημίας. Tο θέμα
λύθηκε οριστικά με την απόφαση του Συμβουλίου Aνώτατης Παιδείας (Σ.A.Π.)
σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας ‘ΠΡΟΟΔΟΣ’ στις 16/7/1987. Tο Σ.A.Π.
δηλώνοντας ότι προγραμματίζει την ανάπτυξη των A.E.I. με ακαδημαϊκά και εθνικά
κριτήρια, αποφάσισε την οριστική λειτουργία των Παιδαγωγικών Tμημάτων του
Πανεπιστημίου Aιγαίου στη Pόδο, παρά τις συνεχείς κινητοποιήσεις των
Mυτιληνιών, τα αιτήματα των οποίων ‘ικανοποιήθηκαν’ με την ίδρυση και
λειτουργία πολλαπλάσιων της Pόδου Tμημάτων του Πανεπιστημίου Aιγαίου και φυσικά
της έδρας των πρυτανικών αρχών και των διοικητικών του υπηρεσιών. Πιο
συγκεκριμένα, η απόφαση του Σ.Α.Π. για
οριστική χωροθέτηση των παιδαγωγικών τμημάτων στη Ρόδο αναφέρεται και στο άρθρο
της εφημερίδας ‘η δημοκρατική’ (16/7/1987) ως ακολούθως: «Το Συμβούλιο Ανώτατης Παιδείας προσπαθεί να προγραμματίσει την
ανάπτυξη των Α.Ε.Ι. με ακαδημαϊκά και εθνικά κριτήρια. Επίσης το Σ.Α.Π. δέχεται
ως δεδομένες και μη ανατρέψιμες τις επιλογές που μέχρι τώρα έγιναν, γιατί
κρίνει πως ακόμα και αν κάποιες δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές, η απόπειρα
διόρθωσής τους θα δημιουργούσε πολλαπλάσια προβλήματα από αυτά που θα μπορούσε
να λύσει. Το Σ.Α.Π. σημειώνει τα αιτήματα των διαφόρων τοπικών φορέων για να τα
λάβει υπόψη του σε μελλοντικούς σχεδιασμούς ανάπτυξης των επιστημών». Ο
συντάκτης του άρθρου στη συνέχεια επισημαίνει ότι: «Μετά την παραπάνω απόφαση του Σ.Α.Π. το θέμα της παραμονής ή όχι του
Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου αιγαίου στη Ρόδο θεωρείται λήξαν».
Έπειτα από την οριστική χωροθέτηση των Παιδαγωγικών
Tμημάτων στη Pόδο και τη λειτουργία τους, έμενε πλέον και τυπικά να τερματίσει
η Παιδαγωγική Aκαδημία το εκπαιδευτικό της έργο. Aπό τον τοπικό τύπο
εκφράζονται ανησυχίες αυτή την περίοδο για την τύχη του διδακτικού της
προσωπικού. Φαίνεται, όμως, ότι όλα τα ζητήματα επιλύθηκαν με τόσο
ικανοποιητικό τρόπο ώστε ένα χρόνο μετά τα εγκαίνια του Π.T.Δ.E., στις
13/10/1987, πραγματοποιήθηκαν και τα εγκαίνια του Παιδαγωγικού Tμήματος
Nηπιαγωγών (νυν T.E.Π.A.E.Σ.).
Ανακεφαλαιωτικά, όπως προκύπτει από την έρευνά μας
τόσο η ίδρυση του Πανεπιστημίου Αιγαίου όσο η κατανομή και η λειτουργία των
τμημάτων του, σημαδεύτηκαν από αναταραχές των τοπικών κοινωνιών των μεγαλύτερων
νησιών του Aιγαίου. Oι κάτοικοι και οι φορείς της
Ρόδου και της Μυτιλήνης, έριζαν δια του τύπου και ασκούσαν ασφυκτικές πιέσεις
στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ για την διεκδίκηση των Παιδαγωγικών Τμημάτων,
δεδομένου ότι και στις δυο πόλεις λειτουργούσαν Παιδαγωγικές Ακαδημίες που
αποτελούσαν έναν ιστορικό τοπικό θεσμό με πολυετή παράδοση. Τελικά, φαίνεται
πως οι πιέσεις αυτές οδήγησαν σε σολομόντια λύση, που αποφασίστηκε από το
Σ.Α.Π. Η λύση αυτή αποτέλεσε το θεμέλιο λίθο ανάπτυξης των Σχολών του
Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου αποτελεί σήμερα μια
‘υπερεικοσαετή ακαδημαϊκή πραγματικότητα’. Παρά τις όποιες δυσκολίες
αντιμετωπίζει λόγω της πολυνησιωτικής κατανομής των Σχολών και των Τμημάτων
του, καταφέρνει να διακρίνεται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό εξαιτίας των
υψηλών ακαδημαϊκών του επιτευγμάτων. Παράλληλα, συνεισφέρει πολλαπλά στις
τοπικές κοινωνίες λειτουργώντας ως ένας πόλος ισχυρής πνευματικής, οικονομικής
και κοινωνικής ανάπτυξης. Το ακαδημαϊκό του προσωπικό, οι προπτυχιακοί και
μεταπτυχιακοί φοιτητές, το διοικητικό προσωπικό και το σύνολο των πολυποίκιλων
δραστηριοτήτων του, έχουν αμβλύνει τις όποιες επιφυλάξεις των μέσων της
δεκαετίας του 1980 που περιστρεφόταν, εξαιτίας κυρίως τοπικιστικών
‘κοντοφθαλμιών’, σε τροχιά έντονων αμφισβητήσεων, στην πιο κρίσιμη στιγμή, τη
στιγμή της ‘γέννησής’ του.
Το συμπέρασμα ότι αφενός η κρατική εκπαιδευτική
πολιτική και αφετέρου η τοπική κοινωνική στήριξη αποτελούν την καλύτερη εγγύηση
για τη μελλοντική ανάπτυξή του θα προκύψει πιστεύουμε, ως κατακλείδα, βάσει και
της αποτίμησης των ιστορικών τεκμηρίων, πέραν των δημοσιευμάτων του τοπικού
ροδιακού τύπου. Ενδιαφέρουσα μελλοντική πρόταση αποτελεί, πιστεύουμε, η
ενασχόληση με τα δημοσιεύματα του τύπου της Μυτιλήνης και διαμέσου αυτών η
συγκριτική εξέταση της τοπικής κοινής γνώμης για το θέμα που η παρούσα εργασία
πραγματεύεται.
.